Миний зураг

Гартаа бийр бариад будагч боллоо

Сэтгэлдээ бийр бариад найрагч боллоо

Орчлонг ганцхан өнгөөр будъя гэлээ

Оргилсон сэтгэлээ дийлэхгүй

өнгийн будгаа дэлгэлээ.

Ногоон өнгө сонгов.

Уулын модыг навч цэцэгтэй нь ногооноор будлаа

Уран байгаль цомирлогоо дэлгэн сэтгэл сэргээлээ

Давраад алтан нараа шидэт цацрагтай нь ногооноор будав

Унаган байгалийн уран цомирлогийг харж чадсангүй ээ.

Шар өнгө сонгов.

Алтан нараа шидэт цацрагтай нь шараар будлаа

Алаг дэлхийд гэгээ цацруулан сэтгэл сэргээлээ

Давраад их тэнгэрээ эрхэс ододтой нь шараар будав

Алтан нарны асгарах туяаг харж чадсангүй ээ.

Хөх өнгө сонгов

Мөнх тэнгэрээ эрхэс гаригтай нь хөхөөр будлаа

Мөрөөдөл зөгнөж, одод мишээн сэтгэл сэргээлээ

Давраад цалин өвлийг цасан охидтой нь цагаанаар будав

Мөнх тэнгэрийн мөнхөд цэлмэхийг харж чадсангүй ээ.

Цагаан өнгө сонгов.

Цалин өвлийг цасан охидтой нь цагаанаар будлаа

Цасан ширхэг агаарт бүжиглэн сэтгэл сэргээлээ

Давраад уулын модыг навч цэцэгтэй нь цагаанаар будав

Цасан ширхгийн цалгин бүжихийг харж чадсангүй ээ.

Хорвоогийн өнгийг хольж болохгүйг

Хоёр өнгө ямар ялгаатайг мэдлээ

Амьдрал өөрөө алаг цоохрыг

Аз жаргал өнгөнд бус сэтгэлд оршдог гэдгийг ойлголоо

Хууран мэхлэлт байхгүй бол үнэнч сэтгэл гэж байхгүй

Хувиа хичээлт үгүй бол сайхан сэтгэлийг хүн ойлгохгүй ээ.

Гомдол цөхрөл гэж байдаг болохоор уучлалт гэж байдаг юм

Голох гологдох гэж байдаг болохоор шилэгдэхийн тулд амьдардаг юм.

Өштөн дайсан гэж байхгүй бол анд найз гэж байхгүй

Өлсөх ундаасах гэж үгүй бол цадахыг хүн мэдэхгүй

Өвчин зовлон гэж байхгүй бол асран тэтгэхийг ухаарахгүй

Өнчирч хүн хоцордоггүй бол эцэг эхээ ачлахыг санахгүй ээ.

Би байгаа болохоор өөр хэн нэгэн байхгүй, энэ хорвоод

Өөр нэгэн байхын цагт би, бид байхгүй.