Хуримын даашинз өмсөхөөсөө өмнө

Хунгийн өд өдлөж гүйцээд далиа дэлгэж нисэх боллоо
Хувь заяанд сөгдөж ижлээ орхин салах боллоо
Нугын цэцгэн бөгжөөр сүйлсэн түүнийхээ гараас тавиад
Нуурандаа хайраа үлдээгээд алслан одох боллоо

Ижилдэн дассан хайрын минь нуур чи
Эзгүйрч хоцорсон ч түүнтэй минь наадаарай
Үүлэн шүүдэр шүржиж эгшиг хайрладаг нуурын минь зэгс чи
Үдэш бүр түүнд минь үлгэр шивнэж саатуулаарай
Одод нь сувд болж нуурыг минь шагнадаг тэнгэр чи
Онгон сэтгэлийн хөг хайрын минь гэрч болоорой

Хувь тавилангийн нууранд живж амьд явахгүйн тулд
Хунт нуурандаа охин насаа үдмээр байна
Хүний нууранд гунигийн нулимс дуслуулмааргүй байна
Хуримын даашинз өмсөхөөсөө өмнө түүнийх болмоор байна би